Reizen is nog leuker als je hond mee mag. In de reeks ‘Viervoeters op vakantie’ delen hondenbaasjes hun onvergetelijke reiservaringen. Dit is het verhaal van Sharon, Shadow en Lumi.
Vorig jaar trok Sharon Michels (34) met haar partner en hun twee husky’s, Shadow (6) en Lumi (4), richting Noorwegen om er de hoogste berg van het land te beklimmen: de Galdhøpiggen (2.469 meter). “Mijn vriend heeft een project: hij wil de hoogste toppen van elk Europees land beklimmen”, vertelt Sharon. “Noorwegen stond al lang op onze verlanglijst.” Gewapend met klimtouwen, winteruitrusting en een daktent begon het avontuur.
Na een autorit via Denemarken en de oversteek naar Noorwegen volgden twee weken vol wandelingen en wachten. “We wilden het juiste moment met goed weer afwachten om de Galdhøpiggen te beklimmen.” Maar de natuur had andere plannen. “We zaten in een complete white-out, je zag letterlijk niets”, blikt Sharon terug. “Pas op de weg naar beneden klaarde het op. Dat was wel een teleurstelling na tien uur ploeteren in de sneeuw.” Waar de meeste bergbeklimmers een gids inhuren, kozen Sharon en haar ervaren partner voor een zelfstandige tocht. “We waren die dag de eersten op de berg, dus er lagen geen sporen van andere klimmers. Door de white-out moesten we volledig op ons kompas vertrouwen.” De route liep deels over een gletsjer – een extra uitdaging. “De kans bestaat dat je in een gletsjerspleet (crevasse) valt. Je wandelt dus met een ijsbijl in je hand, klaar om je te verankeren als het fout gaat.” Ook de honden waren gezekerd met klimtouwen, via een musketon bevestigd aan hun harnassen.
Voor een alpiene tocht met honden moet je je goed voorbereiden. “We hebben een EHBO-cursus gevolgd voor honden en nemen altijd een medische kit mee. Onze husky’s zijn ook verzekerd met een alpiene verzekering – die kost twaalf euro per jaar en dekt zelfs reddingsoperaties.” Ook het materiaal is belangrijk: stevige bergschoenen (categorie C/D) die geschikt zijn voor steigijzers, alpiene- en regenjassen, ijsbijlen, handschoenen en klimtouwen. Voor de honden: vaseline voor de pootjes tegen ijs en sneeuw, harnassen en indien nodig schoentjes. “Die gebruik ik alleen als het terrein echt rotsachtig is.”
“Ook de honden waren gezekerd met klimtouwen bevestigd aan hun harnassen”
De Noorwegen-expeditie smaakte naar meer. Sindsdien stonden ook Slovenië, Andorra en Oostenrijk op de planning. “In Andorra was het technisch makkelijker – er was geen gletsjer – dus dat was aangenamer voor de honden. Ze zijn gek op sneeuw, maar het blijft zwaar stappen.” In Oostenrijk zat het weer opnieuw tegen. “De sneeuw was te zacht; we zakten tot onze heupen weg. De honden verdwenen bijna volledig in de sneeuw. Toen moesten we terugkeren.”
De volgende bestemming is Roemenië. “We gaan met de daktent richting Transsylvanië – met de kinderen én de honden.” En daarna? “Onze droom is een toerskitocht met de honden: eerst klimmen, dan snowboarden naar beneden. Dan kunnen de honden eens rennen. En als ultieme droom: de Mont Blanc. Maar dan wel zonder de honden, die blijven veilig thuis.”
Volg de avonturen van Sharon en haar husky’s op Instagram: @_muddybootsandpaws.
