Tot nu toe is grootschalige hondenhandel een lucratieve zaak. Mits een beetje gesjoemel wat betreft de leeftijd en afkomst van de pups, konden broodfokkers monsterwinsten maken. De pakkans is klein en ook de bestraffing van hun illegale praktijken valt al bij al mee. Een boete van 1.000 euro? Met de verkoop van twee pups is dat bedrag meteen terugverdiend. Maar vandaag werd in de correctionele rechtbank van Antwerpen voor het eerst in ons land – en zelfs in Europa – een zeer strenge straf gevorderd. De uitbaters van een dierenspeciaalzaak in het Antwerpse riskeren een celstraf, torenhoge boetes en een verbeurdverklaring van hun winsten ter waarde van 286.500.
In Antwerpen stonden vandaag de zaakvoerders van een hondenspeciaalzaak terecht voor gesjoemel met “Oostblokpuppy’s”. Het echtpaar wordt beticht van oplichting met betrekking tot de gezondheid en de leeftijd van de pups die ze verkochten. Michel Vandenbosch, voorzitter van dierenrechtenorganisatie GAIA, volgt de zaak al jaren op.
Al in 2014 drong GAIA aan op een onderzoek naar de hondenhandelaren. De organisatie kreeg dat jaar veel klachten van consumenten die een pup in de dierenzaak hadden gekocht. Het verhaal was steeds hetzelfde: enkele dagen na aankoop werd de pup ernstig ziek. Verschillende pups waren besmet met parvovirose, giardia en het coronavirus, zeer besmettelijke ziekten die vaak een fatale afloop kennen. Tien opgelichte pupkopers namen een advocaat onder de arm en stelden zich samen met GAIA burgerlijke partij.
Gevaar voor volksgezondheid
Een politieonderzoek op aandringen van GAIA bracht heel wat inbreuken tegen de Dierenwelzijnswet aan het licht. Zo importeerde de dierenspeciaalzaak 382 pups die jonger waren dan 8 weken oud. Tot die leeftijd moeten pups normaal gezien bij hun moeder blijven. Tijdens het illegale transport vanuit het Oostblok, een tocht van zo’n 1.250 kilometer, zaten de verzwakte pups op elkaar gepropt in de vrachtwagen. Bovendien waren de meeste pups niet ingeënt tegen rabiës (hondsdolheid). Deze gevaarlijke ziekte is nochtans een grote bedreiging voor de volksgezondheid. ‘Hondsdolheid is ook besmettelijk voor de mens’, weet Anthony Godfroid, raadsman van GAIA. ‘De ziekte kent in 99 procent van de gevallen een dodelijke afloop. Ter vergelijking, bij ebola ligt het sterftecijfer rond de 40 procent.’
Een overtreding tegen de rabiëswetgeving kan dus ernstige gevolgen hebben voor ons allemaal. Nochtans, een vaccin tegen hondsdolheid kost slechts drie euro…
Gesjoemel met leeftijden en vaccins
Hondenhandelaars weten wat goed verkoopt: schattige pups. Daarbij is één factor doorslaggevend, de leeftijd. Ze houden zich vast aan het principe “hoe jonger hoe schattiger”. Maar, sinds 2014 mogen honden pas vanaf de leeftijd van 15 weken in ons land geïmporteerd worden. Pas dan heeft een vaccinatie tegen hondsdolheid effect en kunnen pups dus veilig naar ons land getransporteerd worden. Klanten willen echter jonge pups. En voor een broodfokker is de klant “koning”. Om die reden wordt er gesjoemeld met de leeftijden én de vaccinaties van de pups. Hondsdolheid begint terug op te duiken in Oekraïne, Tsjechië, Slowakije. En via de Oostblokimport kan de ziekte ook haar weg naar ons land vinden. ‘Consumenten beseffen nog te weinig dat ze met een “Oostblokpup” ook hun eigen gezondheid in gevaar brengen’, aldus Godfroid.
Al waren de pupkopers in dit verhaal zich er niet van bewust dat ze een hondje uit een Oostblokland hadden gekocht. Ze dachten aanvankelijk dat ze een gezonde, Belgische hond hadden gekocht, maar wanneer ze bij thuiskomst het paspoort van de hond bekeken, dat hen snel in een bruine enveloppe was overhandigd, zagen ze dat er bij het land van herkomst een Oostblokland vermeld stond of was dat vakje met een sticker overplakt. In realiteit waren de pups afkomstig uit verzamelcentrum in het Tsjechische Skoronice. Het toeval wil dat dat verdeelcentrum is opgericht door één van de zaakvoerders die vandaag terechtstonden.
Emotionele verhalen
Vandaag brachten negen gedupeerde pupkopers een emotionele getuigenis. Zo kocht Tom F. een golden retriever die al snel na thuiskomst ernstig ziek werd. Het dier werd op vraag van de hondenverkopers ondergebracht bij de dierenarts van de beklaagden. Nadat Tom F. enkele keren telefoneerde naar de dierenarts om te vragen hoe het met zijn hond ging, kreeg hij even later plots een kwade telefoon van de zaakvoerder. Die zei dat hij moest stoppen met zijn dierenarts lastig te vallen en zijn pup moest komen ophalen. Tom F. bracht het zieke dier naar zijn eigen dierenarts. Blijkbaar had de dierenarts van de beklaagden nooit een behandeling opgestart. In de kliniek werd alles gedaan om de golden retriever te redden, maar het mocht niet baten: het dier stierf enkele dagen later. Ook de andere pupkopers vertelden een gelijkaardig verhaal.
Het einde van de broodfok?
Deze rechtszaak zou weleens het landschap van de grootschalige hondenhandel in België kunnen hertekenen. De aanklager eist 1 jaar cel voor één van de zaakvoerders, voor de andere een werkstraf van 200 uren. Voor beide echtgenoten werd ook een boete van zo’n 12.000 euro geëist, voor de zaak een boete van ongeveer 18.000 euro. Bovendien riskeren de zaakvoerders een verbeurdverklaring van de winsten die ze maakten met de verkoop van de 382 te jonge pups. De dierenspeciaalzaak kocht deze aan voor 50 tot 200 euro en verkocht ze door voor 500 tot 1.000 euro. Er wordt dus aangenomen dat de 382 pups gemiddeld aan een prijs van 750 euro werden verkocht en dus 286.500 euro opleverden. Dat bedrag riskeert het koppel nu te verliezen. Het is de eerste keer in de geschiedenis dat zo’n strenge straf wordt gevorderd tegen een grootschalige importeur van honden. Als het tot een veroordeling komt, zou dat een belangrijk precedent kunnen zijn: het ondiervriendelijke businessplan van grootschalige hondenhandelaars kan zo een pak riskanter en dus minder lucratief worden. Zou dit het einde van de broodfok kunnen betekenen?
Tekst: EM
