Bestel hier het nummer over het schipperke
“Het schipperke heeft geen typisch hondengeurtje”
Eenvoud siert
Een hond die bekend staat als “het zwarte duiveltje”? Neen, we laten je niet kennismaken met een demonische bloeddorstige viervoeter, maar wel met een superschattig, charmant heertje, genaamd het schipperke. Waaraan dit lieve viervoetertje zijn ietwat afschrikwekkende bijnaam heeft te danken? Wel… dat kom je zodra te weten!
WAT WETEN WE OVER ZIJN VERLEDEN?
Eén van de grootste misverstanden over het schipperke is dat zijn naam afgeleid is van “kleine kapitein”. Zo wordt geloofd dat het schipperke vroeger dienst deed als waakhond en ongedierteverdelger op kanaalboten. Toch heeft het schipperke helemaal geen verleden als scheepshondje. Maar hij wordt vaak verward met een ander, gelijkaardig uitziend, hondenras, afkomstig van bij onze noorderburen: het keeshondje. Het is dit hondje dat indertijd binnenschippers gezelschap hield.
Als het schipperke helemaal niets met de scheepvaart heeft te maken, waar komt zijn naam dan wel vandaan? Van “kleine scheper”, oftewel: klein herdershondje. Geloof het of niet, maar het schipperke is wel degelijk een volwaardige herdershond. En nu we toch enkele misverstanden uit de wereld zijn aan het helpen: het schipperke is géén Hollander, maar een op en top Belgisch ras dat al eeuwenlang bestaat.
Het alleroudste geschreven document dat naar deze Belgische trots verwijst, dateert van meer dan vijfhonderd jaar terug en vloeide uit de pen van een Brusselse monnik, Wenceslas. Hij beschreef het schipperke als een klein, zwart, staartloos (schipperkes werden toen nog onverbiddelijk gecoupeerd) hondje dat bij ambachtslieden (vooral schoenmakers) en slagers leefde. Wanneer deze monnik voor het eerst oog in oog stond met een schipperke, dacht hij dat het de duivel in hoogsteigen persoon was, vermomd in een hondenoutfitje. Vandaag wordt dit ondeugende, grappige hondje nog steeds liefkozend “het kleine, zwarte duiveltje” genoemd.
NATUURLIJKE SCHOONHEID
Met zijn gitzwarte vacht en donkere kraaloogjes heeft het schipperke iets weg van de Tasmaanse duivel, een vleesetend buideldier dat op het eiland Tasmanië leeft. Maar meer dan enkele uiterlijke trekken en de bijnaam “duiveltje” hebben beide dieren uiteraard niet gemeen.
Een echt schipperke is volledig zwart. De ondervacht hoeft niet zwart te zijn en kan ook grijskleurig zijn, maar deze dient volledig bedekt te zijn met zwarte dekharen. Een beetje grijs of wit op de snoet mag indien het een gevolg is van de ouderdom.
Het schipperke is een natural beauty: toiletteren of trimmen is bij dit ras compleet overbodig. Eigenlijk is hij heel gemakkelijk in onderhoud. Af en toe eens borstelen of kammen volstaat. Nog een leuk detail: een gezond schipperke heeft geen typisch “hondengeurtje”.
PATROUILLE IN DE TUIN
Denk je met het schipperke een flauw schoothondje in huis te nemen, dan ben je mis. Fokkers noemen hem vandaag nog steeds “het kleine zwarte duiveltje”, niet omdat hij een slecht karakter heeft, maar omdat hij een pittig, ondeugend en grappig hondje is dat altijd klaarstaat voor actie! Hij wordt graag fysiek en mentaal beziggehouden, maar is ook niet overdreven druk. Hoewel hij trouw, aanhankelijk en toegewijd is tegenover zijn baasje(s), is hij ook behoorlijk zelfstandig. In zijn eentje patrouilleert hij tot in de verste hoekjes van de tuin of van het erf, op zoek naar mogelijke indringers. Hij laat zich niet afschrikken door een dikke rat of een bijtende muis.
Het schipperke is over het algemeen niet snel onder de indruk. Ondanks zijn kleine gestalte neemt hij zijn taak als waakhond bloedserieus. Geen enkel moment verslapt zijn aandacht.
Of je nu in de stad woont of op een boerderij, het schipperke past zich aan naargelang jouw levensstijl. Hij is geen luxepaardje. Aan overdreven fluffy hondenmanden of modieuze hondenspeeltjes heeft hij geen boodschap. Met een doodgewoon kussen en een simpele bal is hij al heel erg blij. Eigenlijk is hij in hart en nieren nog steeds dat hondje uit de middeleeuwen, het hondje van de gewone man. Het schipperke is een hond zonder veel franjes, maar eenvoud siert. Wat je ziet is wat je krijgt. Hij heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn: een gevulde maag, een lieve baas en een dak boven zijn hoofd. In tijden waarin we ons geluksgevoel soms laten beïnvloeden door de aankoop van het nieuwste model van die smartphone of een nieuw paar hippe sneakers, kunnen wij nog iets leren van het schipperke…
Tekst: Evi Maveau
Foto’s: © Shutterstock
Grootte
klein
reuen: ongeveer 33,5 cm
teven: ongeveer 31 cm
Gewicht
3 – 9 kg
Levensverwachting
14 – 16 jaar
Vachtverzorging
eenvoudig – af en toe borstelen
Karakter
slim, charmant, moedig, pittig, aanhankelijk
Bewegingsbehoefte
veel
