OORSPRONG
De boxer is een hond die behoort tot de dogachtigen. Dat is een verzamelnaam die gebruikt wordt voor honden met een breed en vlak hoofd, met een stompe snuit en met een behoorlijk zwaar lichaam. De rechtstreekse stamvader van de boxer is de bullenbeisser, of de bullenbijter zoals hij bij ons beter gekend is. De bullenbeisser is een Duitse hond van het molossertype, die inmiddels uitgestorven is. Zoals de naam al laat vermoeden, werd ook deze hond destijds ingezet voor het vechten met stieren. Het was door zijn onderbeet – die trouwens ook zo kenmerkend is voor het ras – dat hij uitermate geschikt bleek hiervoor. Eens hij zijn ijzersterke kaken in de neus van de stier geplant had, kon hij deze blijven vasthouden. Dankzij zijn korte snuit kon hij immers gemakkelijk blijven ademen, terwijl dat voor honden met een lange snuit veel lastiger is. Toen de stierengevechten in 1835 bij wet verboden werden, verdween de interesse in de bullenbeisser. Door diverse kruisingen met andere rassen stierf de bullenbeisser uiteindelijk volledig uit. Maar gelukkig kunnen we vandaag wel nog steeds genieten van zijn nalatenschap: de boxer. De kruising die hiertoe geleid heeft is er eentje met een Engelse buldog geweest. De Engelsen gaan er vandaag nog steeds prat op dat er op het einde van de negentiende eeuw een sneeuwwitte Engelse buldog geboren was, die men later een bullebijterteef liet dekken. Uit dit geplande huwelijk werd de pup Flocki geboren, die in 1895 als allereerste boxer geregistreerd werd in het officiële boxerstamboek.
Over waar de naam boxer precies vandaan komt raakt men het maar niet eens. Sommigen beweren dat de rasnaam afgeleid is van het Duitse woord “Boxl”, wat een lokale term voor “slachthuis” zou zijn en daarmee zou verwijzen naar zijn verleden bij de veeboeren. Anderen zeggen dan weer dat het slaat op de karakteristieke manier waarop de honden met hun voorpoten spelen, wat enigszins doet denken aan een (menselijke) bokser.
RASKENMERKEN
Het lichaam van de boxer is gedrongen, gespierd en sterk. Ondanks het feit dat het echte krachtpatsers zijn, wegen ze gemiddeld “slechts” dertig kilogram, waardoor we ze niet meteen onder de categorie zwaargewichten kunnen plakken. Naast hun gespierde lichaam en stompe snuit is het vooral hun geblokte, bijna vierkante kop, die kenmerkend is voor het ras.
KARAKTER
De boxer is een erg vrolijke en speelse hond, die allergisch is aan stilzitten. Als hij het voor het zeggen had, zou hij de hele dag ravotten met zijn baas. Die baas van hem moet dus ook behoorlijk actief van aard zijn, wil hij dat zijn boxer aan zijn sportieve trekken komt. Een boxer zal ook niet meteen de voorkeur geven aan een appartement. Als het kan heeft hij een mooie grote tuin ter beschikking, waarin hij zich lekker kan uitleven terwijl zijn baasje de hele dag op kantoor of op het werk zit. Als je jouw boxer urenlang alleen laat binnen zitten, zal hij zelf een uitlaatklep gaan zoeken om zijn overload aan energie aan kwijt te kunnen. En die uitlaatklep is er meestal eentje die jou nadien zal opzadelen met extra kosten bij ofwel de schoenmaker, ofwel de betere doe-het-zelfzaak.
Naast ravotten in de tuin, vindt de boxer het ook erg leuk om je huis en erf te bewaken. De boxer is een uitstekende waakhond en dat is dan ook één van de taken waarvoor hij vandaag nog steeds het meest ingezet wordt. Het wereldkampioenschap grommen wint hij ongetwijfeld, maar blaffen doet hij zelden onophoudelijk. Al zal hij zeker en vast zijn stem verheffen wanneer hij vindt dat daar een gegronde reden voor is. Toch zal het misschien nog eerder dankzij zijn stoere uiterlijk zijn, dat hij moeiteloos indringers op afstand zal houden. Maar als het er echt op aankomt, zal hij zonder aarzelen ook een prachtig staaltje van zijn uitmuntende vechtkunsten laten zien.
OPVOEDING
Dat boxers ondanks hun bijna bodybuilderachtige uiterlijk geen échte zwaargewichten zijn vermeldde ik eerder al. Maar laat je daardoor niet misleiden. Echt vederlicht is hij natuurlijk ook weer niet. De boxer kan met momenten zodanig enthousiast uit de hoek komen, dat hij een kind of ouder persoon die wat slechter te been is zomaar omver kan lopen. Goed bedoeld natuurlijk. De boxer wou je gewoon even in volle euforie welkom heten. Maar opspringen tegen mensen is een gedrag dat bij dit ras al op jonge leeftijd maar beter afgeleerd wordt.
Dat opvoeden hoeft trouwens niet zo moeilijk te zijn. Boxers zijn intelligente honden, die relatief gehoorzaam zijn. Het is wel belangrijk dat je consequent en duidelijk bent in je opvoeding.
GEZONDHEID EN VERZORGING
De boxer behoort tot de kortschedelige familie. Doordat hun schedel zo plat en breed gevormd is, hebben alle leden van deze familie een plat gezicht en een korte neus. Die anatomische kenmerken houden rechtstreeks verband met een aantal mogelijke gezondheidsproblemen. Terwijl zijn korte snuit hem vroeger hielp om beter te kunnen ademen tijdens het gevecht met stieren, bezorgt deze specifieke eigenschap hem ironisch genoeg ook ademhalingsproblemen. Het typische gesnurk bij de boxer is daar bijvoorbeeld ook een gevolg van. Doordat zijn snuit zodanig kort gevormd is, is er maar weinig plaats voor de inwendige neus- en keelstructuren. Daardoor moeten kortsnuitige honden veel meer moeite doen om adem te halen dan andere honden. Ze krijgen hierdoor veel minder lucht en zuurstof binnen, waardoor ze een rochelende ademhaling krijgen, zich sneller benauwd voelen bij inspanning en opwinding, de kans op oververhitting bij warm weer veel groter is en ze vaak zullen hoesten en zelfs kokhalzen. In de meest ernstige gevallen kan er een zodanig grote ademnood optreden dat de hond zijn bewustzijn verliest of sterft.
De levensverwachting van de boxer is helaas niet erg hoog. Gemiddeld worden ze maar tussen de zeven en tien jaar oud. Veel heeft te maken met de zware erfenis die ze van hun grootouders mee hebben gekregen. Er staat jammer genoeg een hele waslijst aan potentiële erfelijke aandoeningen op naam van dit ras. Zo zijn boxers overgevoelig aan aandoeningen aan de rug en de heupen, kunnen ze epileptische aanvallen krijgen, zijn ze vaak allergisch aan allerhande stoffen, hebben ze wat vaker last van hartaandoeningen, kunnen er schildklierproblemen optreden en ontwikkelen ze gemakkelijk huidtumoren. Gelukkig kunnen veel van deze erfelijke aandoeningen al vroegtijdig opgespoord worden en zelfs geweerd worden uit de foklijnen waardoor jouw boxerpup er nooit last van hoeft te krijgen. Een erkende fokker zal hier zeker rekening mee houden en zijn dieren laten testen, zodat hij enkel gezonde honden op de wereld zet en jij des te langer van je nieuwe kameraad kan genieten.
LEVEN MET EEN BOXER
Overweeg je om een boxer in huis te halen maar twijfel je nog een beetje, dan leen ik je graag even mijn echtgenoot. Met een boxer moet je immers tegen kwijlen, snurken en gromme(le)n kunnen. Dus als je het een week uithoudt met mijn man, zit dat wel snor. Maar wie ben ik (of mijn echtgenoot) om jullie hierin advies te geven? Dat laat ik liever over aan echte kenners ter zake. En die vond ik bij de leden van de Facebookgroep Boxerwereld. Een tijdje geleden stelden de beheerders van de bewuste Facebookgroep deze vraag aan hun leden: ‘Als je één tip zou mogen geven aan een nieuw boxerbaasje, wat zou dat dan zijn?’ Er kwamen bijna honderd reacties op deze post. Maar met veel plezier geef ik je mijn persoonlijke top drie.
Op een verdienstelijke derde plaats, Jan Valkenburg met deze geweldige tip: Dat je van het circus en de kermis moet houden, je krijgt immers een clown in huis.’
Helaas net naast het goud gegrepen, maar toch een prachtige tweede plaats voor Marrit van Asperen met dit schitterend advies: ‘Oefen alvast met een zak aardappelen op je schoot en een natte spons in het gezicht.’
En dan nu graag een oorverdovend applaus voor de winnares van deze maand, Liz Lemette met deze gouden raad: ‘Tel tot tien, als dat niet genoeg is tot honderd. Als dat niet genoeg is: succes!’ En daar heb ik, noch mijn man, maar weinig aan toe te voegen…
