Interview zanger Christoff: ‘Ralph en Oona zijn altijd blij als ze me zien’

Schlagerkoning Christoff De Bolle (47) is een echte dierenvriend. Hij heeft twee katten en twee honden. En als de Vlaamse zanger in zijn buitenverblijf in Spanje vertoeft, ontfermt hij zich over een weeskatje. ‘Een leven zonder dieren kan ik me niet inbeelden’, zegt Christoff.

Kat is koning
Ten huize Christoff zijn het de katten die de plak zwaaien. Zijn twee Britse korthaarkatten, Junior en Jolie, zijn heer en meester over het grootste deel van het huis. ‘Zij waren er eerst en het klikt niet met de honden’, vertelt Christoff. ‘De tuin, tv-kamer en de fitnessruimte zijn het terrein van de honden, de rest behoort toe aan de katten.’
De liefde voor dieren werd Christoff en zijn zus, zangeres Lindsay (45), met de paplepel ingegoten. ‘We hebben vroeger thuis altijd honden gehad: twee poedels, drie yorkshireterriërs, twee shar-pei’s en een Engelse buldog. Katten waren not done, want mijn papa is een vinkenier.
Ik had met al die honden wel een goede band, maar aan onze tweede shar-pei heb ik bijzonder mooie herinneringen. Dat was een zalig beest en misschien wel de slimste hond die we ooit hebben gehad. Op een dag is die shar-pei van iedereen afscheid komen nemen, daarna legde hij zich achteraan in de tuin neer en is hij gestorven. Alsof hij wou dat we dat niet moesten meemaken. De laatste hond die mijn ouders hadden, is gestorven op 6-jarige leeftijd. Mijn mama heeft daar zo hard van afgezien dat ze daarna geen hond meer heeft genomen.’
De liefde voor dieren wordt vaak van generatie op generatie doorgegeven en dat is bij Christoffs familie niet anders. ‘Lisa-Marie (het dochtertje van Lindsay en het petekindje van Christoff, n.v.d.r.) is nu 5 jaar oud en ze is al een ongelofelijke dierenvriend. Bij mijn ouders heeft ze al een schildpad, een hamster en een konijn. En mijn twee honden komen er ook vaak op vakantie. Als ik zeg: ‘Gaan we naar mama?’, zijn ze meteen enthousiast.’ (Tekst gaat verder onder foto.)

Als kat en hond
Met zijn 13 jaar is Britse korthaar Junior het oudste huisdier van Christoff. Junior heeft een eigen Instagramaccount die zijn heerschappij bevestigt: @kingdom_junior. ‘Junior is een aanhankelijke kat, hij volgt me overal in huis, hij lijkt wel een hond.’ Terwijl Christoff dit vertelt, ligt Junior op tafel gelukzalig te spinnen en knuffelt hij met z’n baasje. ‘Jolie is 12 jaar oud. Ik heb haar in huis genomen in functie van Junior, opdat hij niet alleen zou zijn. Ze kunnen elkaar niet missen, maar naar mensen toe is Jolie afstandelijker. Het is moeilijk om contact met haar te maken.’
Een eerste hond kwam er toen Christoff zes jaar geleden een relatie startte met Ritchie. ‘Ritchie had een hond, dalmatiër Oona. Toen Ritchie bij mij is ingetrokken, verhuisde Oona mee. Maar de katjes woonden hier al enkele jaren en ze matchten niet met Oona. Daarom beslisten we het huis te verdelen. Omdat Oona soms alleen thuis was, begonnen we te praten over een tweede hond. En toen heb ik Ritchie voor Valentijn dit gegeven…’ Christoff toont een ingekaderde foto van een superschattige weimaranerpup. Op de foto staat een opschrift: ‘Wil jij mijn papa worden?’.
‘Dat is een foto van onze Ralph. Hij komt van de Tichelhoeve, een erkende fokker uit het Limburgse Peer. Ralph is een rasechte weimaraner. Zijn ouders waren allebei kampioenhonden. Ralph is nu 5 jaar, Oona 8.’ (Tekst gaat verder onder foto.)

Onafscheidelijk
Christoff en Ritchie zijn al zo’n twee jaar uit elkaar, maar ze delen wel nog de liefde voor hun honden. ‘Oona en Ralph wonen bij Ritchie, maar ik zie Ritchie nog heel vaak. We komen supergoed overeen.’ Ook Oona en Ralph kunnen het goed met elkaar vinden. ‘Ze zijn altijd samen. Ralph kan geen seconde zonder Oona. Hij plakt echt aan haar. We hebben ooit eens een telefoontje van de politie gekregen toen we bij familie op bezoek waren. ‘De politie dacht dat er iets gebeurd was, omdat een van onze honden de hele buurt op stelten zette. We zijn toen in allerijl naar huis gereden. De politie stond ons op te wachten voor de deur en daar troffen we Ralph hysterisch aan. We dachten dat we Oona dood zouden aantreffen, omdat Ralph zo in paniek was. Maar wat was er gebeurd? Toen we eerder die dag waren vertrokken, was Oona de tv-kamer binnengeglipt alvorens we de deur dichttrokken. Ralph vond haar nergens en was helemaal over zijn toeren, maar madam lag gewoon in haar zetel.’ (lacht) 

Advertentie

Hilarische honden
Als je Ralph en Oona doorheen de tuin ziet huppelen, zie je twee prachtige, gracieuze honden. Maar ook een beetje een komisch duo. ‘Ralph is lief, aanhankelijk en een beetje lomp’, lacht Christoff. ‘Soms loopt hij zo enthousiast dat hij niet op tijd kan stoppen en loopt hij los tegen het raam, terwijl hij goed genoeg weet dat daar een raam staat. Hij is supergrappig. Ralph beseft ook niet hoe groot hij is. We waren eens bij vrienden die een mastiffachtige hond hadden waar Ralph bang voor was. Hij heeft toen heel de namiddag op mijn schoot gelegen en durfde er niet meer af.’
Net zoals Junior en Jolie van elkaar verschillen, hebben ook Ralph en Oona een ander karakter. ‘Oona is veel rustiger dan Ralph. Ze is zelfs een beetje lui. Als het regent, weigert ze om buiten naar het toilet te gaan. Ralph laat zich daar niet door tegenhouden, regen of niet, hij rent de tuin in. Oona is ook eigenzinniger. Ze geeft heel graag kusjes, maar ze weet dat ze geen kusjes in het gezicht mag geven. Ze wacht dan geduldig af tot een onbewaakt moment en dan slaat ze toe. Oona springt ook veel op, tenzij ik zeg: ‘Pas op, ik heb een koffie vast.’ of ‘Pas op, ik heb een witte broek aan.’ Dan springt ze raar maar waar niet tegen me aan.’
Bij Christoff zijn het niet de katten die kattenkwaad uithalen, maar wel de honden. ‘Ze hebben ons al een fortuin gekost aan hondenkussens. ‘Voor grote honden vind je maar weinig kwalitatieve, mooie kussens die je ook nog eens kan wassen. Ik denk dat ze ondertussen al zo’n tien kussens hebben kapotgebeten. Het is vooral Ralph die zich daar schuldig aan maakt. Het begint soms met knabbelen aan een etiketje of een los draadje en dan moet ook de rest van het kussen eraan geloven. Waarschijnlijk had hij als pup wel wat last bij het wisselen van de tandjes en is het zo begonnen. We hebben ook eens een huisdiercamera gekocht, zodat we konden zien wat de honden deden als we niet thuis waren, maar die hebben ze ook opgegeten. (lacht). We hebben al enorm veel moeten lachen met Ralph en Oona.’ (Tekst gaat verder onder foto’s.)

Ontsnappingskoningin
Honden brengen humor in je leven, maar ze kunnen je ook kopzorgen geven. Dat heeft Christoff ook al aan den lijve ondervonden. Oona is al eens ontsnapt doorheen de poort van de tuin. Gelukkig heb ik fantastische buren, die me meteen kwamen verwittigen. En ook Ralph bracht me ervan op de hoogte.’ ‘Als Ritchie en ik allebei weg zijn, verblijven de honden bij mijn mama. Daar zijn ze graag: ze hebben er een omheind bos waarin ze kunnen lopen. Toen ik enkele jaren geleden voor het werk in Duitsland was en de honden bij mama logeerden, kreeg ik onverwacht om zeven uur ’s morgens telefoon. Het was de politie van Haaltert… ‘We hebben uw hond gevonden’, klonk het aan de andere kant van de lijn. Ik wist niet eens dat Oona vermist was. Ze was blijkbaar door een gat in de haag kunnen ontsnappen. Er is daar een hondenweide in de buurt: Oona had dat geroken en besloot om op wandel te gaan…’

Quality time
Of ze nu dolle fratsen uithalen of niet, een ding is zeker: huisdieren brengen leven in huis. ‘Als we thuis zijn, proberen we tijd voor hen vrij te maken. De honden genieten ervan om samen in de zetel tv te kijken. Ik ben vaak in mijn vakantiehuis in Spanje en dus ben ik heel dankbaar dat Ritchie zo vaak en zo goed voor hen zorgt. In Spanje heb ik nu ook een weeskatje. Als ik daar ben, komt ze meteen naar me toe en verblijft ze mee in huis. Ben ik in België, dan zorgen de buren voor haar, maar daar mag ze niet binnen.’
Als Christoff een tijdje weg is van huis, laat kat Junior wel eens merken dat hij daar niet mee akkoord was. ‘Hij negeert me dan eventjes. Maar Ralph en Oona zijn altijd blij om me te zien, of ik nu vier minuten weg ben geweest of een week, ze zijn even enthousiast. Ik zou mijn huisdieren niet meer kunnen missen’, besluit Christoff.

Tekst: Evi Maveau
Foto’s: Steffi Noël