“We trainen vaker in de modder dan in de sneeuw”
Stefan Goris uit Zutendaal is samen met zijn honden wereldkampioen geworden in Noorwegen.
Het is de tweede keer dat de Limburger deze titel wint. “Mentale kracht is voor de honden minstens even belangrijk als fysieke kracht”, zegt Goris.
In België sneeuwt het gemiddeld 17 dagen per jaar, maar vaak merken we daar weinig van, omdat het meestal om smeltende sneeuw gaat of sneeuw die deels uit neerslag bestaat. Toch werd Limburger Stefan Goris, samen met zijn team van zes honden, wereldkampioen sledehondenrennen. Het WK, dat plaatsvond in Noorwegen, bestond uit drie etappes van telkens 11 kilometer. Goris legde dat parcours met zes honden af in 57 minuten en 23 seconden. Ze haalden daarbij snelheden tot 44 kilometer per uur, bij temperaturen tot -18°C.
Modder in plaats van sneeuw
In tegenstelling tot veel van zijn tegenstanders, die vooral met een slede in de sneeuw trainen, traint Goris voornamelijk met een quad in de Zutendaalse modder. “We volgen een schema met drie soorten trainingen”, zegt hij. “Tijdens onze zwaarste trainingen trekken de honden een zware quad voort. Zo bootsen we de weerstand na die de honden zouden ervaren op heuvels en in de sneeuw. Soms trainen we met een lichtere quad en lopen we langere afstanden. Ten slotte trainen we soms ook met een hondenkar en simuleren we een racesetting. Ik train dan samen met een bevriende musher en een ander hondenteam. Dan werken we aan snelheid en oefenen we op het inhalen van een ander team. Zo probeer ik veel variatie in de trainingen te brengen.”
Teamwerk
Naast de fysieke training van zijn sledehonden hecht Goris ook veel belang aan mentale training en teambuilding. “We lopen gemiddeld 33 tot 35 kilometer per uur. Na enkele kilometers raken de honden vermoeid en moeten ze verder op mentale kracht. Dat probeer ik te ontwikkelen door ze een moeilijke opdracht te geven die ze als groep moeten oplossen, zoals het ontwarren van hun lijnen wanneer die tijdens het lopen in de knoop raken. Dat gebeurt af en toe tijdens een wedstrijd en kan veel tijd kosten als je als musher zelf van je slede moet stappen om die te ontwarren. Door situaties te analyseren en samen te werken, zijn ze mentaal een sterk team geworden.”
Goris werkt niet alleen met zijn honden aan groepsdynamica; in het dagelijks leven geeft hij onder andere teambuilding voor ondernemingen en bedrijfsleiders.
(Tekst gaat verder onder foto.)
Hardlopen
Om zijn conditie te behouden, doet Goris minstens drie keer per week aan hardloop- en krachttraining. Mushing, of sledehondenrennen, is immers veel meer dan zomaar op een slee staan en je laten voorttrekken door een stel honden. Als musher moet je zelf vaak meelopen in de sneeuw, bijvoorbeeld wanneer het parcours bergop gaat. “Tijdens het WK was er een klim van anderhalve kilometer”, herinnert Goris zich. “Dan liep ik mee omhoog tegen 28 kilometer per uur terwijl ik de slede voortduwde. Hoe langer ik dat kon volhouden, hoe meer seconden winst ik zou maken. De mens is dus ook een belangrijk onderdeel van het sledeteam.”
Nakomelingen
Goris’ trainingsprogramma lijkt vruchten af te werpen, want de Belg werd eerder al wereldkampioen in 2014 in de categorie met twee honden. Maar in 2018 sloeg het noodlot toe. Tijdens een boswandeling hadden de honden van Goris vergif gegeten dat daar waarschijnlijk was gestrooid tegen dassen of vossen. Op één hond na stierf de volledige roedel. Nu, zeven jaar later, stonden de kinderen en kleinkinderen van die ene overlevende hond samen met Goris op het podium. “Dat maakte de overwinning nog specialer”, glundert Goris.
Meer over Stefan: Roedelmanagers.be
