OORSPRONG
Het verhaal van de Airedaleterriër begint ongeveer halverwege de negentiende eeuw aan de oevers van de Aire, een rivier die door het Engelse graafschap Yorkshire kronkelt. Daar werd een hond ontwikkeld om te jagen op otters, marters, bunzings, ratten en ander wild dat hinderlijk was voor boeren. Aanvankelijk werd deze nieuwe jachthond de “watersideterriër” genoemd. Het ras ontstond waarschijnlijk uit kruisingen van verschillende terriërs met de otterhound. Het resultaat was een veelzijdige viervoeter die dienstdeed als jachthond, ongedierteverdelger en allround hulpje op de boerderij. Deze intelligente werkhond werd geprezen om zijn zelfstandigheid: hij voerde zijn taken uit zonder voortdurend toezicht van zijn baas. In 1886 werd de Airedaleterriër officieel erkend als hondenras door de Engelse Kennel Club.
Zijn reputatie als intelligente, zelfstandige hond bracht hem ook op de radar bij de arm der wet. De Airedaleterriër was een van de eerste honden die werd ingezet als politiehond, zowel in Engeland als in Duitsland. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, kreeg hij een nieuwe taak: hij werd getraind tot koerier. Airedales transporteerden berichten tussen bevelvoerende officieren en de soldaten in de loopgraven. Daarbij moesten ze soms door vijandig vuur lopen. Er werden tijdens de oorlog verschillende heroïsche verhalen verteld over Airedaleterriërs die moedig bleven doorzetten om hun taak te volbrengen, zelfs al waren ze gewond. Ook het Rode Kruis gebruikte Airedaleterriërs tijdens de oorlog om gewonde soldaten op het slagveld op te sporen.
Ook aan de andere kant van de Atlantische Oceaan werd onze heldhaftige krullenbol opgemerkt. In de jaren ’20 van vorige eeuw werd de Airedaleterriër een van de populairste hondenrassen in de Verenigde Staten. Zelfs president Warren Harding, die van 1921 tot aan zijn dood in 1923 regeerde, had een Airedaleterriër: Laddie Boy. Laddie Boy was het eerste presidentiële huisdier dat uitvoerig aan bod kwam in de media. Laddie Boy ging mee golfen met de president en was zelfs aanwezig tijdens kabinetsvergaderingen, die hij bijwoonde vanop zijn eigen stoel. Ook de voorganger van Harding, president Woodrow Wilson, en de opvolger van Harding, Calvin Coolidge, hadden een Airedaleterriër.
Ooit was hij een van de populairste terriërs, vandaag kom je hem amper nog tegen. Maar wie kennismaakt met deze grappige en galante viervoeter kan bijna niet anders dan smelten voor zijn charmes.
RASKENMERKEN
Een Airedaleterriër die met zijn baasje door de straten flaneert, straalt trots en elegantie uit. Tegelijkertijd verraden zijn pretoogjes en grappige kop zijn clownesk karakter. Eén ding is zeker, met deze hond aan de leiband wandel je niet onopgemerkt voorbij. De Airedaleterriër is niet alleen een opvallende verschijning, hij is ook de grootste terriër die er bestaat. Daarom wordt hij ook wel de “koning der terriërs” genoemd.
Deze hond herken je meteen aan zijn formaat, zijn draadharige dubbele vacht en zijn karakteristieke kleuren: black and tan met een zwart of zwartgrijs “zadel”. Hij is makkelijk in onderhoud – af en toe borstelen volstaat – en verliest weinig haren. Daar staat dan weer tegenover dat hij enkele keren per jaar door een ervaren hondentrimmer moet worden “geplukt”. Dat is een techniek waarbij de dode haren uit de vacht worden verwijderd met de hand. Dat neemt veel tijd in beslag en daarom kunnen de kosten voor een bezoekje aan het trimsalon oplopen, iets om rekening mee te houden. Honden die shows lopen, zullen iets vaker langs moeten gaan bij het hondenkapsalon. Ook typerend voor de Airedaleterriër zijn zijn oortjes, die in een v-vorm naar beneden vallen, en zijn karaktervolle baard.
KARAKTER
“Lachen is gezond” – het zou zowaar de levensfilosofie van de Airedaleterriër kunnen zijn, want dit is een hond die zijn baasje dagelijks aan het lachen brengt. Met zijn sprankelende persoonlijkheid en grappige gedrag zorgt hij voor een vrolijke noot in huis, zelfs op de somberste dagen. Hij geniet ervan om in de belangstelling te staan, maar deze entertainer wil ook zelf geëntertaind worden. De Airedaleterriër is niet het type hond dat geduldig afwacht tot zijn baasje tijd vrijmaakt om met hem te spelen. Hij eist zijn speeltijd op door je aan te staren en te blaffen of al zijn speeltjes voor je voeten te werpen. Volgens de Airedaleterriër ben je trouwens nooit te oud voor speeltijd: zelfs als hij stokoud is, blijft deze hond zijn speels kantje behouden. Voor een balletje apporteren, een trekspelletje of een hondenpuzzel mag je hem altijd wakker maken! Spelletjes met deze grote terriër kunnen er behoorlijk wild aan toe gaan – lees: er wordt soms gehapt, gebotst en gesprongen. In al zijn enthousiasme vergeet deze kwispelende wildebras soms hoe groot en sterk hij wel is.
Hoe olijk hij ook is als hij met zijn baasje speelt, zo serieus is hij als hij de gezinswoning bewaakt. Deze alerte hond heeft alles gehoord, gezien en geroken. Vertrouwt hij het zaakje niet, dan zal hij niet aarzelen om dat luidruchtig te verkondigen. Een Airedale kan behoorlijk vocaal zijn als hij over zijn territorium waakt. Hij is beschermend over zijn baasje en gezin en zal die boodschap ook overbrengen aan mensen met minder goede bedoelingen.
OPVOEDING
Een Airedaleterriërpup in huis hebben, is met momenten een droom, maar kan soms aanvoelen als een nachtmerrie vol terriërterreur. Airedalepuppy’s kunnen hyperactieve, hapgrage monstertjes zijn. Deze hondjes opvoeden tot voorbeeldige volwassen viervoeters kan een uitdaging zijn. Over het algemeen zijn Airedales nochtans goed te trainen. Ze zijn slim en leren snel, maar de keerzijde daarvan is dat ze zich ook snel vervelen. Voorzie dus voldoende afwisseling en uitdaging in de trainingssessies en houd ze kort maar interessant.
Weet je nog dat de Airedaleterriër ooit werd geprezen om zijn zelfstandigheid als jachthond, ongedierteverdelger en boerderijhond? Ook dàt heeft een keerzijde. Hij is slim genoeg om voor zichzelf na te denken en zelf beslissingen te nemen, wat wij, mensen, dan weer beschouwen als koppigheid. Zo lijkt de Airedaleterriër soms selectief doof. Bovendien heeft dit hondenras de neiging om de grenzen af te tasten en uit te zoeken waar hij mee kan wegkomen. Met duidelijke regels, consequent zijn en een positieve trainingsmethode waarbij goed gedrag belonen centraal staat, kom je al ver.
Zoals het een terriër betaamt, houdt de Airedaleterriër van actie. Het is een actieve hond met veel werkdrift. Een hondensport beoefenen kan helpen om zijn tomeloze energie te kanaliseren. Dankzij zijn veelzijdige karakter en atletisch lichaam kan hij in bijna elke sportdiscipline uitblinken. Met activiteiten als wandelen, joggen, zwemmen, apporteren en snuffelspelletjes doe je hem ook een groot plezier.
GEZONDHEID EN VERZORGING
Over het algemeen is de Airedaleterriër een gezond hondenras met een gemiddelde levensverwachting van twaalf jaar. Net zoals bij andere grote hondenrassen is heupdysplasie een aandachtspunt. Heupdysplasie is een aandoening waarbij de ontwikkeling van het heupgewricht niet naar behoren verloopt. Daarnaast kan de Airedale ook het slachtoffer worden van elleboogdysplasie, een vergelijkbare aandoening aan het ellebooggewricht. Bij deze twee gewrichtsaandoeningen kan erfelijkheid een rol spelen, maar ook een te snelle groei, te veel beweging of overbelasting kunnen aan de basis liggen van het probleem. Omdat heupdysplasie en elleboogdysplasie deels erfelijk bepaald zijn, laat een betrouwbare fokker röntgenfoto’s nemen van de ouderdieren om na te gaan of ze aan een van deze gewrichtsproblemen lijden.
LEVEN MET EEN AIREDALETERRIËR
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Met een Airedaleterriër haal je 365 dagen per jaar alles uit het leven. Hij weet het innerlijke kind in iedereen naar boven te halen. En misschien is dat wel het geheim tot geluk!