Beagle

OORSPRONG

In de 15^de eeuw werd er voor het eerst over de beagle gesproken. Enfin, geschreven toch, want verschillende schrijvers vermeldden het hondenras in hun werk. Elke zichzelf respecterende nobelman in Engeland had in die tijd een roedel met grote jachthonden die herten opspoorden en kleinere jachthonden die het op hazen gemunt hadden: beagles.
Queen Elizabeth I was net zoals Elizabeth II verzot op honden. Ze had een zwak voor beagles en had een roedel die ze de “singing beagles” noemde, verwijzend naar het typerende gehuil van het ras. Wie een beagle heeft, weet waarover we het hebben, wie een beagle overweegt, zoekt best eerst wat YouTube-filmpjes van beaglegekrijs op.
In 1890 werd The Beagle Club opgericht, de Britse rasvereniging, en werd er ook een rasstandaard opgesteld. Sinds vorige eeuw worden beagles niet alleen meer als jachthond gehouden, maar ook als gezinshond. Door zijn scherpe neus wordt de beagle ook soms ingeschakeld als detectiehond, bijvoorbeeld om drugs op te sporen op luchthavens, of als reddingshond om slachtoffers te zoeken na natuurrampen, zoals na de aardbeving in Haïti in 2010.
Beagles worden ook gefokt voor dierproeven. Wereldwijd worden ze gebruikt als proefdier in labo-experimenten, omdat ze klein en zachtaardig zijn en makkelijk met meerdere honden samengehouden kunnen worden.
De bekendste beagle is waarschijnlijk cartoonfiguur Snoopy. Charles M. Schulz, de geestelijke vader van Snoopy haalde de inspiratie voor zijn stripfiguur bij Spike, de hond die hij in z’n kindertijd had.

RASKENMERKEN

Een neus op poten. Zo wordt de beagle vaak beschreven. Hij heeft net zoals de basset hound en de bloedhond een van de best ontwikkelde reukzintuigen van alle honden. Die superspeurneus is uitgerust met meer dan 225 miljoen geurreceptoren. Ter vergelijking: wij hebben er maar zo’n 5 miljoen. Zelfs de schattige flaporen van de beagle staan in functie van het speuren: ze vangen de geur en “begeleiden” die naar z’n neus.

KARAKTER

Laten we beginnen met de pluspunten. Beagles zijn lief, extravert en vrolijk. Ze zijn kindvriendelijk en staan te popelen om te spelen en rennen met de kinderen van het gezin. Als jachthonden werden beagles in meutes oftewel in groep gehouden. Daardoor zijn ze meestal sociaal naar soortgenoten.

De “minpunten”? Ze hebben een groot jachtinstinct. Samenleven met het hamster of de cavia des huizes kan catastrofale gevolgen hebben… Kenmerkend voor beagles is dat ze zeer zelfstandig zijn. Tijdens het wandelen lijkt een beagle in z’n eigen wereldje te leven. Een wereldje van geuren… Maar die drang naar zelfstandigheid heeft hij enkel wanneer hij z’n neus achternagaat, want thuis heeft hij moeite met “alleen zijn” en kan hij zelfs verlatingsangst hebben. Dat heeft te maken met zijn verleden als meutehond. Beagles zijn vocale viervoeters die veel blaffen, ook nog een overblijfsel van hun jachthondencarrière. Ok, onophoudelijk geblaf, daar moet je als baasje iets aan doen, maar hou er rekening mee dat de beagle wellicht nooit een stille hond zal zijn.

Advertentie

OPVOEDING

De beagle moest tijdens de jacht zelfstandig, op afstand van de jager, te werk gaan. Hij is het dus gewoon om in z’n eentje beslissingen te nemen, wat de opvoeding een uitdaging kan maken. Maar dat je een beagle niks kan leren omdat hij zo eigenwijs is, klopt niet. Met consequente, beloningsgerichte traingingsmethode kom je al een heel eind.
Ok, misschien wordt je hond geen kampioen gehoorzaamheid aan de hondenschool. Maar gun je je hond toch een hobby, probeer dan eens speurwerk of geurspelletjes. Als je beagle z’n neus kan gebruiken, is hij blij!

GEZONDHEID EN VERZORGING

De beagle eet graag. Misschien wel te graag. Hij is het type hond dat van alles opslokt, ook niet-eetbare dingen zoals sokken, stenen of zelfs kleingeld. Er is geen limiet aan wat beagles naar binnenwerken, behalve wat simpelweg niet in hun mond past. Beaglebaasjes kunnen er een boek over schrijven! Die grote eetlust kan niet alleen tot gevaarlijke situaties leiden, maar kan ook overgewicht veroorzaken.
Zijn bizarre eetgewoontes buiten beschouwing gehouden is de beagle een gezond hondenras dat gemiddeld 13 à 14 jaar oud wordt.

LEVEN MET EEN BEAGLE

Ze zijn liefhebbend, aanhankelijk en natuurlijk superschattig. Ja, beagles zijn fantastische honden, topkarakter, tenminste, bij baasjes die hen begrijpen en realistische verwachtingen koesteren. Oja, en die hen voldoende snuffeltijd bieden!