OORSPRONG
De boeiende geschiedenis van de cavalier-kingcharlesspaniël gaat terug tot in het 17de-eeuwse Groot-Brittannië. Indertijd waren de eerste viervoeters die aan de wieg van het ras stonden aan de slag als jachthonden. Al vielen ze ook toen al in de smaak als gezelschapshond. Daarom duurde het niet lang voordat de kleinere puppy’s uit de nestjes aan edele dames werden geschonken. Dat zorgde er niet alleen voor dat het ras in populariteit toenam. Er werd gaandeweg ook bewust gekweekt op een kleiner postuur. De kleinere variant van de cavalier-kingcharlesspaniël wist ook het Britse koningshuis te bekoren. Zowel Koning Charles I als diens opvolger Charles II lieten de hondjes graag portretteren. De hondjes werden in deze periode omgedoopt tot de cavalier-kingcharlesspaniël. In de daaropvolgende eeuwen onderging het ras verschillende veranderingen, waaronder kruisingen met rassen met een platte neus. Daardoor werden de viervoeters nog kleiner en compacter.
In de jaren 1920 werden echter verschillende pogingen ondernomen om het oorspronkelijke type cavalier-kingcharlesspaniël te herstellen, zijnde een ras met een iets langere snuit en breder hoofd. De inspiratiebron om hiertoe te komen waren oude schilderijen.
Ook aan de andere kant van de Atlantische Oceaan waren hondenliefhebbers begaan met het lot van deze vriendelijke gezelschapshonden. Roswell Eldridge, een Amerikaanse zakenman, speelde een belangrijke rol in de “reset” van de cavalier, door een prijs uit te loven voor honden die leken op de afgebeelde spaniëls in de 17de-eeuwse schilderijen. Dit initiatief leidde uiteindelijk tot een heropleving van het oude type.
In 1928 stelde de Engelse Kennel Club de eerste rasstandaard voor de cavalier-kingcharlesspaniël op, die de kenmerken vastlegde die het ras moest hebben. De Tweede Wereldoorlog zorgde echter voor een aanzienlijke terugval van het ras. Door hongersnoden en andere ongelukkige samenlopen van omstandigheden ging een groot aantal fokdieren verloren. Na de oorlog werden enkele overlevende exemplaren gebruikt als basis voor het herstel van het ras. In 1945 erkende de Kennel Club de cavalier-kingcharlesspaniël officieel als ras.
RASKENMERKEN
De cavalier-kingcharlesspaniël is een gracieuze en harmonieuze dwergspaniël met een vriendelijke uitstraling. Het ras heeft een gemiddelde schofthoogte van ongeveer 35 centimeter en weegt tussen de 5 en 8 kilogram. Met zijn ronde, donkere ogen, lange oren, matig gespierde dijen en een zachte, gebogen nek straalt hij een innemende charme uit.
De vacht van deze viervoeter is lang, zijdezacht en vrij van krullen. Er zijn vier erkende vachtkleuren, elk met hun eigen benaming en geschiedenis.
Cavaliers met diepe kastanjebruine markeringen op een witte achtergrond staan bekend als blenheims. Deze naam komt van Blenheim Palace, waar de voorouders van het ras werden gefokt om te helpen bij de jacht. Sommige blenheimhonden hebben een karakteristieke kastanjebruine vlek op hun voorhoofd: de “blenheimvlek” of de “duchess thumb print”. Daarnaast zijn er de honden met een zwart lichaam en tan-markeringen, vooral op de wenkbrauwen, wangen, benen en onder de staart. Dit zijn de black and tans: zij worden soms ook de “King Charles” genoemd.
Ruby cavaliers zijn de viervoeters die volledig kastanjebruin van kleur zijn. Toch kan er hier en daar een witte tekening insluipen, wat geen ramp is. Tenzij de hond in kwestie wil deelnemen aan een show in de Verenigde Staten. De American Kennel Club beschouwt de witte tekening namelijk als een fout. De vierde erkende kleur is tricolour: deze cavalier is zwart en wit met tan-markeringen op specifieke gebieden zoals de wangen, binnenkant van de oren, wenkbrauwen, benen en onderkant van de staart. Deze variant wordt vaak “Prins Charles” genoemd.
KARAKTER
De cavalier is, zoals gezegd, een vriendelijke en charmante verschijning. Net omdat hij zo toegankelijk is, wordt hij ook ingezet als therapiehond. Deze viervoeter is totaal niet agressief van aard, al is een zachte omgang noodzakelijk om mogelijke angstreacties te voorkomen. Deze spaniël kan, dankzij zijn jachtverleden, actief en sportief zijn. Desondanks past hij zich gemakkelijk aan de benodigde mate van lichaamsbeweging aan, of het nu een rustige dag op de bank is of een lange wandeling. Door zijn kortere snuit kan de cavalier soms moeite hebben met ademhalen. Dat betekent dat intensief sporten met dit ras niet wordt aanbevolen. Maar gelukkig zijn er tal van andere, rustigere bewegingsactiviteiten die de cavalier ongetwijfeld kunnen bekoren. Zijn instinct moedigt hem aan om bewegende objecten na te jagen. Denk hierbij aan de kat des huizes, konijnen, maar ook aan auto’s en fietsen. Daarom kan het een uitdaging zijn om de cavalier tijdens wandelingen zijn vrijheid te gunnen.
OPVOEDING
De cavalier heeft een consistente, maar vriendelijke en zachte trainingsaanpak nodig. Dit ras is van nature gevoelig en kan angstig worden bij een strenge benadering. Een goede socialisatie tijdens de puppyperiode is ook cruciaal. Introduceer je puppy aan diverse situaties die hij in zijn toekomstige leven zal tegenkomen, zoals bezoeken aan huis, ontmoetingen met vreemden onderweg, interacties met andere honden en dieren, en verschillende omgevingen.
Door de cavalier met liefde op te voeden en een sterke band op te bouwen, krijgt hij de kans om uit te groeien tot een uitstekende gezelschapshond. Toch blijft zijn oorsprong als jachthond een aandachtspunt. Hoewel hij geen fervente jager is, blijft het instinct aanwezig. Het is daarom belangrijk om dit aspect vanaf jonge leeftijd tijdens de training goed te begeleiden.
GEZONDHEID EN VERZORGING
Ondanks hun fantastische karakter en vriendelijke uitstraling scoren cavaliers op gezondheidsvlak minder goede punten. Ze kunnen namelijk een aantal gezondheidsproblemen ontwikkelen waarvan eigenaren zich bewust moeten zijn.
Mitralisklepziekte is een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij dit ras. Het is een hartziekte waarbij de mitralisklep niet goed sluit, wat leidt tot bloedlekkage. Dit kan leiden tot symptomen zoals hoesten, vermoeidheid en uiteindelijk hartfalen.
Cavaliers kunnen ook door pulmonalisstenose hartproblemen krijgen. Deze aandoening zorgt voor vernauwingen in de slagaders die bloed van het hart naar de longen transporteren. Dit kan leiden tot symptomen zoals kortademigheid, vermoeidheid en flauwvallen.
Ook is het opletten voor syringomyelie, een aandoening die ervoor zorgt dat cysten gevuld met vloeistof in het ruggenmerg worden gevormd. Deze aandoening kan ernstige pijn veroorzaken, vooral in het hoofd, de nek en de schouders. Syringomyelie wordt in de hand gewerkt door Chiari-malformatie, waarbij de hersenen van de hond te groot zijn voor de schedel.
Verder is het opletten voor patellaluxatie, een aandoening die ervoor zorgt dat de knieschijf uit zijn normale positie glijdt en mogelijk kreupelheid en pijn veroorzaakt.
Door hun hangende oren zijn cavaliers ook gevoelig voor oorinfecties en andere aandoeningen. Het is belangrijk om regelmatig de oren schoon te maken en te controleren op tekenen van infectie. Sommige cavaliers kunnen ook oogproblemen ontwikkelen, waaronder cataracten, progressieve netvliesatrofie en keratoconjunctivitis sicca (droge ogen).
LEVEN MET EEN CAVALIER
Wie overweegt een cavalier-kingcharlesspaniël aan te schaffen, kiest voor een vriendelijke en aanhankelijke metgezel. Dit veelzijdige ras past zich moeiteloos aan verschillende levensstijlen aan, of het nu gaat om een gezinssituatie of het gezelschap van een alleenstaand persoon. Van appartement tot boerderij, de cavalier voelt zich overal thuis.