OORSPRONG
De oorsprong van de Lancashire heeler, vroeger bekend als de Ormskirk heeler, gaat vermoedelijk terug tot de zeventiende eeuw, toen gelijkaardige hondjes werden ingezet op het platteland. Deze hondjes werden farm drovers of heelers genoemd, omdat ze het vee dreven door in de hielen van de dieren te bijten. Boeren noemden hen daarom ook nip and duck dogs.
In de negentiende eeuw werd het drijverstalent van de heeler vervolgens ingezet om koeien, die per boot vanuit Ierland naar Liverpool kwamen, door de smalle stadsstraten naar de slachthuizen te leiden. Daarom kreeg hij al snel een nieuwe bijnaam: butcher’s dog, oftewel ‘slagershond’. Met zijn kleine, wendbare lijfje was de heeler de ideale kandidaat voor deze klus, want om je in smalle steegjes tussen gigantische koeienlichamen te manoeuvreren, moest je wel snel, behendig én slim zijn.
Tijden veranderden, en toen de koeien per trein werden vervoerd, verdween ook de heeler uit het straatbeeld. Maar op het platteland was hij nog lang niet afgeschreven. Boeren hielden hem als ratten- en muizenjager op het erf. Daarnaast had de heeler nog een ander bijzonder talent: ondergronds navigeren. Zo deed hij dienst in de mijnen als levend kompas. Mijnwerkers namen hem mee naar beneden, wetende dat hij altijd de weg terug wist te vinden in het duistere doolhof van ondergrondse gangen. Ook bij stropers viel hij in de smaak. Dit pittige hondje kon konijnen en ander klein wild vangen, maar was laag bij de grond, waardoor hij ongezien meekon op strooptochten. En jawel, dat leverde hem nog een bijnaam op: poacher’s dog, ofwel stropershond.
In 1960 maakte hondenliefhebber Gwen Mackintosh zich sterk om het ras te beschermen en te behouden. Samen met een groep liefhebbers zorgde ze ervoor dat het ras officieel erkend werd door de Britse Kennel Club. De Manchesterterriër en de Welsh corgi worden vaak genoemd als mogelijke voorouders van de Lancashire heeler. Wellicht speelden zij ooit een rol, maar waarschijnlijker is dat de zogeheten ‘farm heelers’ – die nog steeds in groten getale voorkomen op Britse boerderijen – de echte voorouders zijn van dit bijzondere, slimme hondje. In zijn thuisland, het Verenigd Koninkrijk, is de Lancashire heeler helaas een zeldzame verschijning geworden. Sterker nog, het ras staat op de lijst van kwetsbare inheemse rassen van de Britse Kennel Club. In 2006 waren er bijvoorbeeld slechts 173 registraties in het VK, en sindsdien is dat aantal niet spectaculair gestegen. Buiten Engeland is het ras ook een zeldzaamheid. Mocht je dus een Lancashire heeler tegenkomen, mag je dat gerust als een heel speciale gelegenheid beschouwen! Tegenwoordig is de Lancashire heeler allang niet meer alleen een werkhond. Hoewel sommige heelers nog steeds hun drijfinstinct laten zien op boerderijen of in hondensporten zoals veedrijven, is het merendeel van deze honden nu vooral een graag geziene gezinshond.
RASKENMERKEN
De Lancashire heeler is een kleine, robuuste hond met een charmante, maar alerte uitstraling. Hij is compact gebouwd en heeft een typische glanzende zwarte vacht met bruine markeringen. Ook zijn ietwat grote, opstaande oren dragen bij aan zijn onweerstaanbare charme. Zijn dubbele vacht is vuilafstotend en gemakkelijk te onderhouden. De buitenste laag is dik en weerbestendig, terwijl de ondervacht fijner is. Ook staat hij bekend om zijn iconische “heeler smile”: een kenmerkende gezichtsuitdrukking die de indruk wekt dat zijn mondhoeken iets omhoog krullen. Dat zorgt voor een vrolijke, bijna grijnzende uitdrukking die zonder twijfel ook een glimlach op jouw gezicht zal toveren! Deze aanstekelijke grijns, gecombineerd met zijn alerte, intelligente ogen, geeft de heeler een vriendelijke en speelse uitstraling die vaak wordt omschreven als charmant en ondeugend. Het is geen echte lach, maar een optisch effect dat ontstaat door de vorm van de snuit en de plaatsing van de tan-markeringen op het gezicht. Het weerspiegelt in ieder geval wél het levendige en enthousiaste karakter van de Lancashire heeler.
KARAKTER
Oorspronkelijk werd dit ras gefokt om op boerderijen ratten en muizen te vangen. Vandaag is dat jachtinstinct nog steeds aanwezig. Lancashire heelers hebben een scherpe neus, snelle reflexen en een natuurlijke drang om al wat beweegt te achtervolgen, of het nu een muis, een bal of een onschuldig insect is. Dit maakt ze alert en nieuwsgierig, altijd klaar om iets te “vangen” of te onderzoeken. Om die reden houd je de heeler tijdens wandelingen best aan de lijn, want zodra hij iets opmerkt, is hij vaak sneller weg dan je zijn naam kunt roepen. Vandaag de dag vertaalt dat jachtinstinct zich vooral in speels gedrag. Zo is de Lancashire heeler dol op spelletjes zoals achter een balletje aanrennen, apporteren of zelfs “gewoon” in de tuin snuffelen. Ook zijn veedrijversverleden zit nog in zijn genen: als hij niet voldoende mentaal of fysiek wordt uitgedaagd, kan hij dat drijfinstinct loslaten op je enkels of andere huisdieren. Gelukkig zijn Lancashire heelers erg slim en leergierig, waardoor je dit gedrag met de juiste training makkelijk kunt ombuigen naar gewenst gedrag.
OPVOEDING
Dankzij zijn pientere koppie, leergierige aard en grote will to please, pikt de Lancashire heeler snel commando’s op. Met beloningen zoals snoepjes of enthousiaste woorden kom je al een heel eind. Eigenlijk kun je hem aanleren wat je wilt: van simpele trucjes zoals “zit” en “pootje” tot complexe, gecombineerde oefeningen. Zijn veedrijvers- en terriërroots maken hem een tikje eigenwijs, maar met een consequente, speelse aanpak hoeft dat geen probleem te zijn. Deze heeler is een slim hondje dat ook voldoende mentale uitdaging nodig heeft. Dat kan perfect door hem een puzzel of zoekspelletje voor te schotelen. Zonder voldoende uitdaging zoekt hij zijn toevlucht tot kattenkwaad, zoals de tuin omploegen of de voorraadkast plunderen. Dit kleine bundeltje dynamiet is eigenlijk voor heel wat hondensporten in de wieg gelegd. Agility, flyball, canicross, speuren… hij kan het allemaal!
GEZONDHEID EN VERZORGING
De Lancashire heeler is over het algemeen een gezond, vitaal ras dat met de juiste zorg een lang en gelukkig leven heeft. Belangrijke aandachtspunten zijn oogproblemen zoals primaire lensluxatie (PLL), waarbij de ooglens verschuift door zwakke ligamenten, en collie eye anomaly (CEA), een erfelijke afwijking die het netvlies, het vaatvlies en de sclera (de buitenste laag van het oog) aantast. Ook is het opletten voor gewrichtsproblemen zoals patellaluxatie. Door te kiezen voor een betrouwbare fokker die test op erfelijke aandoeningen, en door je hond een actieve, gezonde levensstijl te bieden, kun je de kans op problemen flink verkleinen. Dankzij zijn vrolijke energie en stevige bouw is deze pittige hond een kleine tank – klaar voor jarenlang plezier!
LEVEN MET EEN LANCASHIRE HEELER
De Lancashire heeler is een kleine, charmante dondersteen die het hart van iedere hondenliefhebber weet te veroveren. Geef je hem voldoende liefde, training en avontuur, dan groeit hij uit tot een vrolijke viervoeter die leven in huis brengt.Goed voor ontelbare uren lachen, knuffelen en plezier maken!




