In de koude, stille dagen rondom kerst is er een plek waar de geur van dennen en het geluid van de feestelijke klokken worden overschaduwd door een gevoel van eenzaamheid. Want niet alleen mensen voelen de pijn van isolatie. Ook dieren kunnen zich verlaten en verloren voelen, zeker in een asiel. Zo wacht Liza in het dierenasiel van Mechelen al twee jaar lang op het mooiste kerstcadeau: een warme thuis.
Liza kwam in het asiel na een inbeslagname, een verleden dat haar ongetwijfeld heeft getekend. Toch is deze pientere dame een vrolijke en energieke verschijning, die geniet van de simpele dingen in het leven: wandelen, spelen met haar bal, en de warmte van een liefdevolle aanraking.
Keer op keer, wanneer de deuren opengaan voor de kerstmarkt, de paasmarkt of de opendeurdag, hoopt ze dat er iemand is die haar ziet. Maar net dan steekt ze zich weg. Niet omdat ze geen vertrouwen heeft, maar omdat haar onzekerheid haar in de weg zit.
De afgelopen 700 dagen heeft Liza andere honden zien komen en gaan. Misschien heeft dat haar een beetje bang gemaakt. Mensen komen namelijk vaak voor de honden die makkelijk overkomen, er goed uitzien en waarmee ze snel een band kunnen opbouwen.
Liza heeft minstens evenveel te bieden, hoewel haar uiterlijk, haar uitstraling, en haar ras haar soms tegen te lijken werken. Toch, achter die stoere façade schuilt een zachte, liefdevolle hond die alleen maar verlangt naar warmte en aandacht. Maar in plaats van te spelen in een tuin of knuffelen op een bank, zit ze nog steeds eenzaam en alleen achter de tralies in het asiel.
(Tekst gaat verder onder foto’s.)
Iedere dag hoopt ze dat er iemand komt die haar zal zien voor wie ze werkelijk is: een hond die misschien wat meer geduld nodig heeft, maar die zoveel te geven heeft. Ze is niet perfect, maar ze is op zoek naar een perfect match – een ervaren baasje dat haar kan begrijpen, een gezin zonder jonge kinderen of andere dieren, waar ze zich veilig en geliefd kan voelen.
Het is kerst, een tijd van geven, een tijd waarin we denken aan degenen die wat extra liefde nodig hebben. Liza vraagt niet om veel, alleen om een kans. Een kans om haar eenzaamheid te verlichten. En misschien is deze kerst wel het moment waarop haar verhaal een mooie wending krijgt: een thuis waar ze nooit meer alleen hoeft te zijn.
Net als Liza wachten ook Cesar, Mike, Mao, Tyson en vele andere stoere honden met een peperkoeken hart op een beter leven in 2025. Oordeel niet op het uiterlijk, maar kijk naar wat er vanbinnen zit.
Meer info over Liza vind je hier.
Tekst: Annick Hus
