OORSPRONG
Zoals zijn naam doet vermoeden, is de bouvier des Flandres een ras van bij ons. Het verleden van deze veedrijver en waakhond is diep ingeworteld in de zand-, leem- en kleibodems van het platteland. Zijn roots strekken zich uit over Vlaanderen en zelfs tot een stukje in Frankrijk, meer bepaald het gebied dat aan West-Vlaanderen grenst. Het is daar, op boerderijen, dat de bouvier werd ontwikkeld. Hij werd er geboetseerd tot de hond die we vandaag kennen: een werklustige, zelfverzekerde en betrouwbare herdershond. Alsof de hardwerkende Belgische landbouwers een hond schetsten naar hun eigenbeeld!
“Bouvier des Flandres” betekent “koeherder uit Vlaanderen”. Hij staat ook bekend als “Vlaamse koehond” of kortweg “bouvier”. Zijn exacte ontstaansgeschiedenis is onbekend, maar vermoedelijk liggen ruwharige herdershonden zoals de Laekense herder en de Picardische herdershond aan de oorsprong. Deze werden gekruist met de Belgische mastiff (mâtin belge), een hond die in de 19de eeuw vooral gebruikt werd als trekdier.
De bouvier des Flandres heeft een curriculum vitae om u tegen te zeggen. Op zijn cv staan competenties vermeld als koeien drijven, vee beschermen, het erf bewaken, zware landbouwwerktuigen voorttrekken en de (melk)karren naar de markt vervoeren. De bouvier is een werkhond in hart en nieren. Hij kan zowat elke taak op de boerderij verrichten, buiten dan misschien het uitmesten van de stallen. Het is door zijn werklust, zelfstandigheid en veelzijdigheid dat de bouvier indertijd veel aanzien genereerde.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de bouvier ook ingezet als politiehond, hulphond en speurhond bij reddingswerk. Vandaag is de Vlaamse koehond een veelzijdige werkhond, maar heeft hij ook het leven als gezinshond leren kennen. Een leven waar hij met volle teugen van geniet, zolang hij maar niet “werkloos” is. Want hoezeer hij ook van het gezinsleven houdt, de bouvier snakt nog steeds naar uitdagingen. Al hoef je hem niet je tuin te laten omploegen of op een kudde koeien los te laten om hem die uitdaging aan te bieden. Tegenwoordig kan hij zijn ei ook kwijt in verschillende hondensporten.
RASKENMERKEN
Het is moeilijk om niet onder de indruk te zijn van de bouvier. Hij is een stoere, krachtige verschijning. Ondanks zijn geblokte uiterlijk, is hij verrassend soepel en compact. Ook de grote kop van de bouvier kan intimiderend overkomen. Hij heeft veel gezichtsbeharing: borstelige wenkbrauwen, een weelderige snor en een zware baard. Die baard is vaak nat en er blijven soms voedseldeeltjes en vuiltjes in kleven. Dat leverde hem de bijnaam “vuilbaard” op.
Als je last hebt van smetvrees, is een hond die vuilbaard wordt genoemd misschien niet de juiste levensgezel voor jou. De bouvier durft weleens wat kwijl achter te laten in zijn omgeving. Bovendien heeft zijn warrige vacht een bijzondere aantrekkingskracht op vuil. Zo brengt hij een heel assortiment aan takjes en bladeren in huis binnen.
KARAKTER
De bouvier is geen hond voor iedereen. Hij heeft een zeer sterke persoonlijkheid en dat vraagt om een ervaren eigenaar die weet waar hij mee bezig is. Het is dus beslist géén beginnershond. Het ideale baasje van de bouvier is zelfzeker, rustig en consequent.
Als werkhond is hij het neusje van de zalm. De bouvier werkt graag samen met zijn baas en hij zet zich honderd procent in om een opdracht tot een goed einde te brengen. Net omdat hij zo’n werklust heeft, is het belangrijk dat hij een taak of bezigheid krijgt.
OPVOEDING
Door hun will to please zijn bouviers goed te trainen. Let wel: “goed” is niet hetzelfde als “makkelijk”. In het verleden moest de bouvier op het landbouwveld én op het slagveld vooral zelfstandig werken. Die zelfredzaamheid zit ingebakken in zijn DNA, want hoewel hij zeer graag samenwerkt met zijn baas, zal hij niet zomaar klakkeloos commando’s uitvoeren zonder erover na te denken. Omdat hij slim en zelfstandig is, zal hij ook snel ongewenst gedrag aanleren. Als hij ergens het nut niet van inziet of zich verveelt tijdens de training, doet de bouvier gewoon z’n eigen zin. Zijn brein bezighouden is dus even belangrijk als voldoende beweging.
De intelligente bouvier kan situaties analyseren en inschattingen maken. Bovendien heeft hij sterk ontwikkelde neus. Dat maakt hem ideaal voor reddingswerk bij rampen als lawines en aardbevingen. Ook sportdisciplines als IPO, gehoorzaamheid en speuren zijn hem op het lijf geschreven.
GEZONDHEID EN VERZORGING
Deze robuuste viervoeter heeft een sterke gezondheid. Kortom, een oerdegelijke hond die niet snel last heeft van ditjes en datjes. De bouvier leeft lang voor een hond van zijn formaat: hij wordt gemiddeld 10 à 12 jaar.
Zijn dikke, dubbele vacht moet geregeld worden geborsteld om klitten te voorkomen. En om de paar maanden is een uitstapje naar het trimsalon aangeraden om de bouvier weer netjes voor de dag te laten komen.
LEVEN MET EEN BOUVIER
De bouvier brengt graag tijd door met zijn gezin. Hij geniet ervan om deel uit te maken van het gezinsleven, terwijl hij aandachtig over iedereen waakt.
Indien hij goed wordt gesocialiseerd kan hij overweg met soortgenoten, kinderen en andere huisdieren.
Een “modehond” of trendy ras zal de bouvier misschien nooit worden. En ergens is dat ook logisch: het is geen hond die je zomaar even in een appartementje kan houden én hij heeft een ervaren baas nodig. Maar tegelijkertijd is dat ook de charme van de bouvier. Hij is een uniek dier, een stukje levend erfgoed. Ben jij één van de gelukkigen die zo’n bijzonder beest in huis haalde? Dan heb je een stille bewonderaar die àltijd in jouw buurt is. Wat kan je nog meer wensen?
